اضطراب جدایی در کودکان با نشانه هایی مانند نگرانی مداوم و ترس در زمان جدا شدن از پرستار کودک و یا پدر و مادر خود را نشان می دهد.
دلایل عمده اختلال اضطراب جدایی
اختلال اضطراب جدایی به این دلیل اتفاق می افتد که کودک به نوعی احساس ناامنی می کند. هر چیزی که ممکن است دنیای کودک شما را از تعادل خارج کند، باعث می شود آنها احساس خطر کنند یا روال عادی زندگی خود را بر هم بزنند. اگر بتوانید علت اصلی آن را مشخص کنید، یک قدم در مبارزه با اختلال اضطراب جدایی فرزندتان نزدیکتر خواهید.
ترس از اینکه یک اتفاق وحشتناک برای یک دوست یا عزیزی رخ بدهد
شایع ترین ترس کودک که دچار اختلال اضطراب جدایی است این نگرانی است که در غیاب کودک صدمه ای به عزیزانتان وارد شود. به عنوان مثال، کودک ممکن است مدام نگران شود که والدین بیمار شوند یا آسیب جدی ببینند.
نگرانی از یک رویداد پیش بینی نشده که منجر به جدایی دائمی شود
فرزند شما ممکن است ترس از این داشته باشد که پس از جدا شدن از شما، اتفاقی منجر به ادامه ی این جدایی شود. به عنوان مثال ، آنها ممکن است نگران آدم ربایی یا گم شدن باشند.
نشانه های اختلال اضطراب جدایی در کودک چیست؟
امتناع از رفتن به مدرسه
کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است ترس غیر منطقی از مدرسه رفتن داشته باشد و تقریباً هر کاری را برای ماندن در خانه انجام دهد.
عدم تمایل به خوابیدن
در کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، ترس از تنها بودن یا ناشی از کابوس های مربوط به جدایی، می تواند او را بی خواب کند.
بیماری جسمی مانند سردرد یا درد معده
در زمان جدایی یا قبل از آن، کودکانی که مشکلات اضطراب جدایی دارند اغلب از احساس بیماری شکایت دارند.
چسبیده به سرپرست
اگر شما قصد خارج شدن از خانه را دارید، ممکن است کودک به دنبال سایه شما در اطراف خانه باشد یا به بازو یا پای شما بچسبد.
علل عمده اختلال اضطراب جدایی در کودکان شامل موارد زیر است:
تغییر در محیط: تغییر در محیط اطراف، مانند خانه جدید، مدرسه یا پرستار کودک، می تواند باعث اضطراب جدایی شود.
فشار: شرایط استرس زا مانند طلاق، یا از دست دادن دوست یا حیوان خانگی می تواند مشکلات اضطراب جدایی را ایجاد کند.
پدر و مادر بیش از حد نگران : در بعضی موارد، اختلال اضطراب جدایی ممکن است مظهر استرس یا اضطراب شما باشد. والدین و فرزندان می توانند اضطراب یکدیگر را تقویت کنند.
دلبستگی ناامن: پیوند دلبستگی ارتباط عاطفی است که بین نوزاد و سرپرست اصلی آنها شکل گرفته است. در حالی که یک پیوند دلبستگی ایمن تضمین می کند که کودک شما برای رشد بهینه به اندازه کافی احساس امنیت، درک و آرامش خواهد کرد. یک پیوند دلبستگی ناامن می تواند در مشکلات کودکی مانند اضطراب جدایی نقش داشته باشد.
چگونه به کودک دارای اختلال اضطراب جدایی کمک کنیم؟
هیچکدام از ما دوست نداریم فرزندانمان را در پریشانی ببینیم، بنابراین می توانید کمک کنید کودک شما از چیزهایی که از آنها می ترسد دور باشد. به جای تلاش برای جلوگیری از جدایی، درهر زمان که ممکن است، می توانید با اقداماتی در جهت ایمن تر کردن احساس اضطراب به فرزند خود کمک کنید. فراهم کردن محیط دلسوزانه در خانه می تواند کمک کند کودک شما احساس راحتی کند. حتی اگر تلاشهای شما مشکل را به طور کامل حل نکند ، همدلی شما می تواند اوضاع را بهتر کند.
آگاهی خود را در مورد اختلال اضطراب جدایی بالا ببرید
اگر درمورد اینکه کودک شما چگونه این اختلال را تجربه می کند، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید راحت تر با حالات روحی آنها همدردی کنید.
به احساسات فرزندتان گوش دهید و احترام بگذارید
برای کودکی که ممکن است به دلیل اختلال خود احساس انزوا کند، تجربه گوش دادن به او می تواند یک اثر درمانی قدرتمند داشته باشد.
در مورد مسئله صحبت کنید
برای کودکان بهتر است که درباره احساسات خود صحبت کنند. پس همدل باشید ، به فرزندتان به آرامی یادآوری کنید که آنها بعد از هر جدایی دوباره همدیگر را در پس از مدت کوتاهی می بینند.
پیش بینی مشکل جدایی
برای چیزهای که می تواند باعث اضطراب فرزند شما شود ، مانند رفتن به مدرسه یا ملاقات با دوستان برای بازی ، آماده باشید.
هنگام جدایی آرام باشید
اگر فرزند شما ببیند که شما می توانید خونسرد باشید ، به احتمال زیاد آنها نیز آرام خواهند بود.
از مشارکت کودک در فعالیت ها حمایت کنید
کودک خود را تشویق کنید تا در فعالیتهای سالم اجتماعی و جسمی شرکت کند. این روش خوبی برای کاهش اضطراب و کمک به فرزند شما در توسعه دوستی است.
از تلاش های فرزندتان قدردانی کنید
از کمترین دستاوردها شروع کنید مانند : رفتن به رختخواب بدون سر و صدا ، تکالیف خوبی که در مدرسه انجام داده و …. به عنوان دلیلی برای اعتماد به نفس فرزند خود استفاده کنید.
چه زمانی به دنبال کمک گرفتن از متخصصین باشیم؟
صبر و دانش خود شما می تواند در راه کمک به فرزندتان در اختلال اضطراب جدایی کمک کننده باشد. اما برخی از کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است نیاز به مداخله حرفه ای داشته باشند. برای تصمیم گیری در مورد نیاز به کمک متخصصین برای کودک، به دنبال نشانه های مشخص باشید باشید. این نشانه ها عبارتند از:
- چسبندگی یا تنش نامناسب سن
- دوری از دوستان ، خانواده یا همسالان
- دلهره، ترس یا احساس گناه شدید
- شکایات مداوم از بیماری جسمی
- هفته ها از رفتن به مدرسه امتناع می ورزد
- ترس بیش از حد به دلیل ترک خانه
اگر تلاشهای شما برای کاهش علائم اضطراب جدایی در کودک موثر واقع نشود ، ممکن است زمان یافتن یک متخصص بهداشت روان باشد. به یاد داشته باشید ، این همچنین ممکن است علائمی از تروما باشد که فرزند شما تجربه کرده است . در صورت بروز این موارد ، مراجعه به یک روانشناس متخصص کودکان بسیار مهم است.