ناتوانی در گریه کردن Inability to cry مشکلی است که دلایل جسمی و روانی خاصی دارد . ممکن است گاهی اوقات نیاز به گریه کردن داشته باشید اما نتوانید این کار را انجام دهید . در این شرایط احساس می نمایید که کاملا از نظر احساسی آماده گریه کردن هستید اما اشک ها همچنان نمی ریزند.
اگر نمی توانید گریه کنید ، ممکن است دلایل پزشکی و احساسی خاصی در پس ناتوانی در گریه کردن پنهان شده باشد که لازم است درباره نحوه مقابله با آن اطلاعات بیشتری کسب کنید. در این مقاله درباره علل اصلی ناتوانی در گریه کردن آشنا شوید :
بیماری ها
برخی از بیماری ها و مشکلات جسمی می تواند بر توانایی شما در تولید اشک تأثیر بگذارد ، از جمله:
Keratoconjunctivitis sicca این بیماری که بیشتر به آن سندرم خشکی چشم می گویند ، شامل کاهش تولید اشک می شود.
این بیماری بیشتر با موارد زیر ظاهر می شود:
تغییرات هورمونی مربوط به دوران بارداری یا یائسگی
سن ، زیرا خشکی چشم در سالمندان بسیار شایع است
دیابت
مشکلات تیروئید
روماتیسم مفصلی
استفاده از لنز تماسی
التهاب یا اختلالات پلک
سندرم شوگرن : که یک بیماری خود ایمنی است ، که اغلب با عفونت ویروسی یا باکتریایی ایجاد می شود و بیشتر در زنان بالای 40 سال ظاهر می شود.
سندرم شوگرن باعث می شود گلبول های سفید بدن به غدد تولید کننده رطوبت مانند مجاری اشکی و غشاهای مخاطی حمله کنند. این بیماری می تواند باعث خشکی چشم و خشکی دهان شود.
فاکتورهای محیطی
اگر در آب و هوای خشک یا هوای بسیار پرباد زندگی می کنید ، ممکن است متوجه شوید که به اندازه کافی اشک نمی ریزید. این اتفاق به این دلیل می افتد که خشکی هوا باعث می شود اشک ها به سرعت تبخیر شود.
این مشکل گاهی می تواند در صورت پر دود شدن هوا به دلیل آتش سوزی های جنگلی یا دلایل دیگر نیز رخ دهد.
داروها
عوارض برخی از داروها می توانند منجر به کاهش تولید اشک شوند. هنگام مصرف این داروها ممکن است متوجه مشکل در تولید اشک و گریه شوید:
قرص های ضد بارداری ، به ویژه اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید
مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
آنتی هیستامین ها یا ضد احتقان ها
داروهای فشار خون
لیزیک همچنین می تواند بر تولید اشک تأثیر بگذارد ، بنابراین خشک شدن چشم ها پس از انجام این عمل غیر معمول نیست.
دلایل دیگر
اگر مشکلات جسمی ندارید که بر تولید اشک تأثیر می گذارد ، خشکی چشم شما به طور بالقوه می تواند به عوامل احساسی یا روانی مربوط شود.
افسردگی همراه با توهم
زیرگروه های مختلف افسردگی می توانند طیف وسیعی از علائم را شامل شوند که شدت آنها متفاوت است ، بنابراین افرادی که با افسردگی زندگی می کنند لزوماً افسردگی را به طور دقیق تجربه نمی کنند. افسردگی مالیخولیا نوعی اختلال افسردگی اساسی است که به طور کلی علائم شدیدی را شامل می شود.
فرد مبتلا به افسردگی مالیخولیا ، ممکن است علایم زیر را تجربه نماید :
بدون احساس بودن
احساس ناامیدی و مأیوس بودن
بی علاقه به دنیای اطراف خود
ممکن است نسبت به رویدادها ، به ویژه موارد مثبت ، آنطور که معمولاً عکس العمل نشان داده می شود واکنش نشان ندهند . در حقیقت ، ممکن است فرد احساسات کمی را تجربه نماید و این امر می تواند منجر به ناتوانی در گریه شود.
در حقیقت این عکس العمل منطقی است. اگر فردی احساس کند که احساسات او خاموش شده است ، احتمالاً نمی تواند پاسخ احساسی زیادی ایجاد کند.
آنهدونی Anhedonia
در حالی که آنهدونی اغلب به عنوان علامت افسردگی رخ می دهد ، می تواند به عنوان علامت سایر بیماری های روانی نیز ظاهر شود.
آنهدونی از دست دادن علاقه و لذت در فعالیت های اجتماعی یا احساسات جسمی را توصیف می کند.
در این شرایط فرد لذت کمتری را تجربه می کند. همچنین ممکن است متوجه کاهش ظرفیت بیان احساسات خود شود.
برخی از افراد مبتلا به آنیدونی ، به ویژه افسردگی آنهدونیک ، متوجه می شوند که دیگر نمی توانند به راحتی گریه کنند – یا کلا این توانایی را از دست می دهند .
احساسات سرکوب شده
برخی از افراد در مدیریت احساسات مشکل دارند ، بنابراین احساسات خود را کنار می گذارند یا برای مقابله با آنها خود را سرکوب می کنند. این سرکوب ممکن است در ابتدا عمداً اتفاق بیفتد ، اما با گذشت زمان به صورت خود کار و ناخود آگاهانه انجام می شود.
در نهایت ، ممکن است فرد بیشتر احساسات خود را به صورت ملایم وکمرنگ تجربه کند. حتی اگر حادثه ای ناراحت کننده اتفاق بیفتد ، ممکن است واکنش زیادی نشان ندهد.
باورهای شخصی در مورد گریه کردن
اگر فردی تصور کند که گریه آسیب پذیری او را نمایان می کند یا ضعف او را نشان می دهد ، ممکن است عمدا اشک های خود را نگه دارد و در نهایت ، ممکن است به مرور کمتر گریه کند .
مردم اغلب گریه را نشانه ضعف خود می دانند و این به این دلیل است که در کودکی والدین ، خواهر و برادر و همسالان آنها گریه را دلیل شرمندگی و خجالت می دانستند .
ناتوانی در گریه کردن نیز می تواند به عنوان یک رفتار آموخته ایجاد شود. اگر اعضای خانواده و عزیزان یک کودک هرگز گریه نکنند ، ممکن است کودک هرگز یاد نگیرید که گریه را به عنوان شکل طبیعی ابراز احساسات بداند.
اهمیت گریه کردن :
گریه کردن در واقع برای سلامتی جسم و روح بسیار مهم است. اشکها فواید و عملکردهای متفاوتی دارند. آنها برای بدن مفید هستند و باعث تسکین و کاتارسیس احساسی می شوند.
در ابتدایی ترین حالت ، گریه با پاک کردن گرد و غبار به تمیز و سالم ماندن چشم های شما کمک می کند. اشک نیز از طریق ترشح اندورفین به تسکین درد کمک می کند ، بنابراین گریه بعد از یک آسیب دردناک می تواند به فرد کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد.
تصور می شود که اشک های احساسی به دفع سموم مانند هورمون های استرس از بدن کمک می کند. گریه همچنین راهی برای ابراز احساسات است ، بنابراین می تواند استرس و تنش را از بین ببرد و هنگام ناراحتی منجر به بهبود روحیه شود.
اشک های یک فرد ناراحت به دیگران می گوید که شما نیاز به آرامش و حمایت آنها دارید . بنابراین گریه کردن به نوعی می تواند به تقویت روابط انسان با اطرافیان کمک کند.
شرکت مراقبتی پرستار آراد با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه در امر ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به صورت شبانه روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.
کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند ، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.