مراقبت از بیمار بد اخلاق و عصبی نیاز به مهارت های ویژه در پرستار بیمار دارد. پرستار باید بتواند بر احساسات خود مسلط باشد و با تکنیک های خاصی بیمار را نیز به آرامش دعوت کند.
بیمار بداخلاق بیماران افرادی هستند که پرستار بیمار را تهدید می کنند، خشونت به خرج می دهند، گریه می کنند و حتی ممکن است چیزهایی را به سمت پرستار بیمار و افراد دیگر پرت کنند و یا بشکنند. پرستار بیمار در زمان مراقبت از بیمار بد اخلاق نمی تواند با این افراد صحبت کند. این بیماران هر کاری را می کنند تا پرستار بیمار و یا هر فرد دیگر را برای تزریق بیشتر مسکن، انجام یک درمان ویژه برای دردشان و … متقاعد کنند. بهترین کاری که پرستار بیمار می تواند در این شرایط انجام دهد این است که به آرامی احساسات خودش را کنترل کند و اجازه ندهد که احساساتش به او غالب شود. این گونه بیماران معمولا به دنبال این هستند که با پرستار درگیر شوند.
پرستار بیمار با چند تاکتیک ساده می تواند در مراقبت از بیمار بد اخلاق برخوردی کاملا مناسب با اینگونه بیماران داشته باشد:
علت بد اخلاقی را کشف کند
پرستار بیمار باید بداند که بیمار یا فردی که رفتارش همراه با بد اخلاقی یا عصبانیت است، ممکن است ترسیده و یا در مقابل موضوعی که در حال رخ دادن است، جبهه گرفته باشد. بهتر است که پرستار بیمار در این وضعیت یک قدم به عقب بردارد و به این فکر کند که چه اتفاقی در حال افتادن است.
در مراقبت از بیمار بد اخلاق زمانی که بیمار ترسیده است، پرستار بیمار باید رفتاری کاملا متفاوت از زمانی که عصبانیت بیمار ناشی از موضوعات دیگر است، داشته باشد. پرستار بیمار باید به یاد داشته باشد که حتی عصبانیت ناشی از معطل ماندن بیمار نیز ممکن است نتیجه ترس از یک مشکل بزرگ باشد. صحبت کردن پرستار بیمار با او به منظور کشف احساسات و مشکل احتمالی و تلاش برای حل آن، بهترین کاری است که یک پرستار بیمار می تواند در این شرایط انجام دهد.
پرستار بیمار باید در صحبت هایش از عباراتی مانند: “متوجه صحبت شما می شوم” یا “حق با شما است” و یا ” حق دارید که از این موضوع ناراحت باشید” استفاده کند و همچنین باید تلاش کند که راه حل های مختلفی را در حین صحبت به بیمار پیشنهاد بدهد. این کار باعث می شود که بیمار آرام آرام نسبت به پرستار بیمار اعتماد پیدا کند و مطمئن شود که پرستار بیمار در راستای حل مشکل او تلاش می کند. بعد از ارائه یک راه حل مناسب، بیمار یک آرامش نسبی را به دست خواهد آورد.
برخورد پرستار بیمار با بیماران بد اخلاق
پرستار بیمار باید در هنگام مراقبت از بیمار بد اخلاق کاملا مراقب کلمات مورد استفاده اش باشد و به صحبت هایش دقت کند تا بهانه ای برای تشدید اوضاع به دست بیمار ندهد. این بیماران اغلب می خواهند صحبت با پرستار بیمار را با داد زدن و فریاد کشیدن، مشاجره و اعمال خشونت همراه کنند. پرستار بیمار در این شرایط ابتدا باید احساسات خود را کنترل کند و تحت تاثیر قرار نگیرد. سپس بیمار را با لحنی آرام به آرامش دعوت کند.
پرستار بیمار نباید از عبارات دستوری و یا عباراتی که ممکن است باعث تشدید عصبانیت بیمار بشود، استفاده کند. پرستار بیمار باید با یک زبان و لحن مثبت، بار منفی و شرایط نا آرام حاکم را خنثی کرده و از بین ببرد. اگر پرستار بیمار تحت تاثیر احساسات خودش قرار بگیرد، تنها وضعیت را متشنج تر خواهد کرد.
پرستار بیمار در زمان مراقبت از بیمار بد اخلاق برای مثال می تواند از جملاتی مانند: “موضوع اینطور که شما فکر می کنید نیست. اجازه بدهید توضیح بدهم” استفاده کند. این جمله علاوه بر ایجاد احساس شنیده شدن برای بیمار، به پرستار بیمار نیز اجازه می دهد تا از طرف دیگر ماجرا صحبت کند. جمله مثبت دیگری که پرستار بیمار می تواند از آن استفاده کند، ” بهتر است که شما ….” و یا ” شما می توانید به جای این …” است. در واقع پرستار بیمار با این جملات به بیمار پیشنهاد می دهد که راه های بهتری نیز وجود دارند که بیمار می تواند در شرایطی آرام تر به آنها فکر کند. بیمار همچنین متوجه می شود که پرستار به دنبال دشمنی با او نیست
پرستار بیمار بایدهمچنین زمان مراقبت از بیمار بد اخلاق در برخورد با افرادی که در حالت عادی قرار ندارند، از زبان بدن کمک بگیرد. گاهی زبان بدن پرستار بیمار، بهتر از کلمات منظور پرستار بیمار را بیان می کند. اگر در این شرایط پرستار بیمار فقط حرف بزند، برای بیمار عصبانی و از کنترل خارج شده شبیه طبل است. فرد عصبانی نسبت به پیامی که از سمت بدن پرستار بیمار فرستاده شود، پاسخ بهتری می دهد. بنابراین پرستار بیمار باید در هنگام برخورد با این افراد آرامش خود را حفظ کرده و علاوه بر استفاده از زبان بدن، ارتباط چشمی با بیمار برقرار کند.
برقراری ارتباط چشمی
نشانه صداقت و رو راستی پرستار بیمار است. البته پرستار بیمار باید به یاد داشته باشد که خیره شدن و زل زدن به بیمار عصبانی نیز نتیجه خوبی نخواهد داشت. پرستار بیمار باید تنها 60 درصد زمان را برای برقراری ارتباط چشمی صرف کند. همچنین، حالت چهره پرستار بیمار نیز باید آرام باشد. بیمار، تغییر حالت چهره پرستار به حالتی خنده دار، تغییر حالت لب ها و تکان خوردن ابروهای پرستار بیمار را به عنوان نشانه ای از عدم صداقت و شفافیت، برداشت می کند.
پرستار بیمار باید دست های خود را نیز به حالتی آرام به گونه ای که نشانه اختلاف و نزاع نباشد روبروی خود نگه دارد.
نکته آخر در مراقبت از بیمار بد اخلاق در مورد حرکات بدن اینکه پرستار بیمار نباید زیاد به بیمار نزدیک شود. چرا که ممکن است بیمار این نزدیک شدن پرستار بیمار را نوعی تعرض به حریمش تلقی کند و باعث تشدید عصبانیت بشود.
پرستار بیمار می تواند با استراتژی های مختلف، بیمار عصبانی را کنترل کند. اما باید این نکته را نیز به یاد داشته باشد که مواجه شدن با این بیماران تاثیر چندان جالبی بر روحیه او نخواهد داشت.
کار پرستار بیمار به خودی خود کاری پر استرس است. پرستار بیمار باید از بیماران مراقبت کند، برخی امور اداری را انجام دهد و نباید در هنگام مراقبت اشتباه کند. منصفانه نیست که پرستار بیمار در کنار این مسئولیت های سنگین، مراقبت از بیمار بد اخلاق و کنترل آنها را نیز بر دوش بگیرد. پرستار بیمار در واقع باید از بیماری مراقبت کند و نگران او باشد که ممکن است سر پرستار بیمار فریاد بکشد و یا بدتر از آن، پرستار بیمار را بزند. همه اینها باعث می شود تا کار پرستار بیمار از آنچه که به نظر می رسد، دشوار تر باشد.