علائم بیماری سرخک در کودکان و درمان بیماری

بیماری سرخک، یکی از بیماری های شایع کودکان است. سرخک نوعی عفونت تنفسی می باشد. بیماری سرخک، مسری است. در اثر سرخک، پوست تمام بدن کودک تحریک شده و یا نشانه های شبیه آنفولانزا نمایان می شود.

واکسن این بیماری وجود دارد و به کمک واکسینه کودکان می توان از بروز آن در آن ها جلوگیری کرد. با این حال همواره میلیون ها کودک در جهان به این بیماری مبتلا می شوند.

عامل بیماری سرخک در کودکان، ویروس است. به همین دلیل است که برای این بیماری درمانی وجود نداشته و باید دوره آن بگذرد. با گذشت روند بیماری در کودکان، کودک به مرور بهبود خواهد یافت.

مصرف بالای مایعات از جمله ضروریات برای کودکانی است که به سرخک مبتلا می شوند.

استراحت  به میزان مناسب نیز برای کودکانی که به سرخک مبتلا می شوند ضروری است. اگر کودکتان به سرخک مبتلا شده، باید از رفتن به مهد کودک و یا مدرسه در ایام بیماری اجتناب نماید، چرا که این امر می تواند موجب وخامت در بیماری شود.

علائم بیماری سرخک در کودکان چیست؟

زمانی که کودک به بیماری سرخک مبتلا می شود، علائم اولیه این بیماری در او مواردی نظیر سرفه های شدید، آبریزش بینی، داشتن تب بالا و قرمزی چشم می باشد.

در کودکان مبتلا به سرخک، احتمال بروز لکه های کوپلیک درون دهان پیش از حساسیت پوستی وجود دارد.

زمانی که علائم اولیه سرخک در کودکان بروز پیدا کرد، دانه های قرمزی 3 الی 5 روز بعد در کودک نمایان می شود. این دانه ها گاها با میزان تب بالایی همراه هستند.

حساسیت پوستی از جمله علائم بیماری سرخک در کودکان است. این حساسیت ابتدا از صورت و پیشانی شروع می گردد.

لکه قرمز اولیه در پیشانی صاف هستند. پس از ایجاد این لکه ها، بخش های دیگر صورت نیز دچار لکه های قرمز شده و گسترش آن ها همچنان ادامه می یابد.

این لکه های قرمز به مرور به پایین تر از صورت رفته و گردن، بازو ها و پاها را تحت تاثیر قرار می دهد.

لازم به ذکر است که در کودکان مبتلا به سرخک، لکه های قرمز پوست و تب به وجود آمده طی چند روز به مرور از بین می روند.

سرخک یک بیماری مسری می باشد

توجه داشته باشید که این بیماری از جمله بیماری های مسری است. این یعنی بیماری سرخک به اطرافیان و کسانی که در معرض بیماری هستند، سرایت می کند.

لازم به ذکر است که مسری بودن این بیماری به شدت بالا است. در واقع بر اساس آمار، در میان افراد واکسینه نشده با واکسن سرخک، 9 نفر از 10 نفر به بیماری مبتلا می گردند.

انتقال سرخک به دیگران چگونه است؟

انتقال بیماری سرخک به دیگران با تماس مستقیم با تنفس و یا مایع آلوده به ویروس سرخک می باشد.

ابتلای این بیماری هنگامی رخ می دهد که افراد معرض قطرات عطسه و سرفه شخص مبتلا قرار می گیرند.

بروز علائم سرخک پس از قرار گیری در معرض ویروس سرخک، طی 7 الی 14 روز بعد نمایان می شود.

انتقال سرخک توسط کودکانی که به آن ابتلا پیدا کرده اند، می تواند پیش از آغاز علائم پوستی باشد. همچنین 4 روز پس از آن نیز امکان انتقال ویروس از این کودکان وجود دارد.

میزان مسری بودن بیماری سرخک زمانی افزایش می یابد که بیمار تب، آبریزش بینی و سرفه را در میان علائم خود داشته باشد.

درمان بیماری سرخک چگونه است؟

همانطور که پیشتر به آن اشاره شد، بیماری سرخک نوعی بیماری ویروسی است که درمانی ندارد. بهبود علائم سرخک به مرور و با گذر دوره بیماری انجام می شود.

برای بهبودی مناسب، کودکان مبتلا به سرخک باید مایعات زیادی مصرف کرده و همچنین به میزان کافی استراحت داشته باشند. بدین منظور کودک مبتلا به سرخک باید از انجام فعالیت هایی که نیاز به انرژی زیادی دارد خودداری نماید.

برخی دارو ها در روند بهبودی و درمان بیماری سرخک می توانند مفید باشند. در واقع زمانی که کودک مبتلا به سرخک در اثر تب بسیار ناخوشایند است، می تواند از دارو های غیر آسپرینی برای بهبود وضعیت او استفاده کرد.

از جمله دارو های غیر آسپیرینی می توان به استامینوفن و یا ایبوپروفن اشاره داشت. لازم به ذکر است که آسپرین اصلا نباید برای درمان بیماری های ویروسی مورد استفاده قرار گیرد.

آنتی بیوتیک نیز ممکن است در اثر سرخک کودکان تجوزی شود. تجویز آنتی بیوتیک برای این بیماری در زمان بروز عفونت های باکتریایی نظیر ذات الریه و یا عفونت گوش انجام می شود.

امکان ابتلای به سرخک در کودکانی که سطح ویتامین آ کمی دارند، بالاتر می باشد. همچنین می توان با مصرف ویتامین آ از شدت بیماری سرخک کودکان کم کرد.

لازم به ذکر است که در صورتی که کودکتان به سرخک مبتلا شده، باید به پزشک مراجعه نمایید و بر اساس تجویز او عمل نمایید. چرا که سرخک می تواند عوارض دیگری را نیز در پی داشته باشد.

درخواست اعزام پرستار برای پرستار کودک را می توانید از شرکت مراقبتی پرستار آراد ثبت نمایید.