هنگامی که سالمند دچار بیماری های مزمن مانند آرتروز، دیابت و … می شود، ممکن است افسردگی نیز به سراغ او بیاید. حضور و حمایت و مراقبت پرستار سالمند در این شرایط اهمیت بسیاری خواهد داشت. باید آگاه باشد که بیماری های مزمن معمولا درمان قطعی ندارند و این موضوع باعث ناامیدی در سالمند می شود. بنابراین، باید حاضر و حامی سالمند باشد. می تواند از گروه های حمایتی و همچنین شبکه های اجتماعی به منظور جلوگیری از افسردگی، تنهایی و گوشه گیری سالمند کمک بگیرد.
باید در مورد شرایط سالمند اطلاعات کافی به دست بیاورد.
این موضوع دارای اهمیت زیادی است. چرا که به پرستار سالمند کمک می کند تا بتواند شرایط سالمند را درک کند و در روند درمانی بهترین تصمیمات را بگیرد. برای مثال، در مورد سالمندی که دیابت دارد، باید بداند که چه غذاهایی برای سالمند مضر است. همچنین باید در مورد امور درمانی مربوط به بیماری نیز آگاهی کامل داشته باشد (برای مثال تزریق انسولین برای سالمند مبتلا به دیابت).
مراقبت پرستار سالمند باید به گونه ای باشد که حکم حامی را داشته باشد.
سالمندانی که به بیماری های مزمن مبتلا شده اند معمولا یک تیم متخصص درمانی متشکل از پزشک معالج، پرستار سالمند و مشاور دارند. بهترین راه به منظور حمایت از سالمند، همکاری با تیم درمان و حمایت عاطفی از سالمند است. باید به سالمند کمک کند تا زندگی عادی اش را حفظ کند. اگر سالمند پیش از بیماری فعالیت های خاصی را انجام می داده است، باید او را به ادامه آن فعالیت تشویق کند و شرایط را برای سالمند فراهم آورد. درست است که پرستار سالمند نمی تواند بیماری سالمند را درمان کند، اما می تواند کیفیت زندگی سالمند را تا حد زیادی بالا ببرد.
باید نسبت به تغییر نیاز های سالمند توجه داشته باشد.
نکته مهم برای پرستار سالمند در این زمینه این است که با پیشرفت و یا تغییر روند بیماری سالمند، ممکن است نیاز به تغییراتی در روند درمان وجود داشته باشد. بنابراین، باید به خوبی بر علائم و نشانه های بیماری و تغییر آن نظارت کند. پرستار سالمند باید با مشاهده هر گونه تغییر در نشانه ها و یا رفتارهای سالمند، موضوع را با پزشک معالج و تیم درمانی در میان بگذارد.