روشهای آموزش خویشتنداری به فرزند

آموزش خویشتنداری به فرزند Self-Control یکی از مهم ترین چالش های والدین جهت پرورش فرزندان است. وقتی بچه ها وسط یک فروشگاه شلوغ ، در یک تعطیلات با خانواده یا در خانه کنترل رفتار خود را از دست می دهند و لجاجت و پرخاشگری می کنند این شرایط می تواند برای والدین بسیار ناامیدکننده باشد.

والدین می توانند به بچه ها كمك كنند كه كنترل خود را بیاموزند و در شرایط ناراحت کننده تسلط بیشتری به روی رفتار خود داشته باشند .
آموزش خویشتنداری یکی از مهمترین کارهایی است که والدین می توانند برای فرزندان خود انجام دهند زیرا این مهارتها از مهمترین موارد برای موفقیت در زندگی است.

کمک به کودکان در یادگیری خویشتنداری

با یادگیری خویشتنداری ، بچه ها می توانند تصمیم های مناسب بگیرند و به شرایط استرس زا از راه هایی مناسب پاسخ دهند که می تواند نتایج مثبتی به همراه داشته باشد.
به عنوان مثال ، اگر به کودک بگویید که تا بعد از شام اجازه ندارد بستنی بخورد ، ممکن است کودک گریه کند ، التماس کند یا حتی به امید اینکه تسلیم شوید فریاد بزند.
اما با کنترل خود ، کودک می تواند این شرایط را درک کند در نهایت بستنی را بدست خواهی آورید اما بهتر است اندکی صبر کنید .
در اینجا چند پیشنهاد در مورد چگونگی کمک به بچه ها برای یادگیری کنترل رفتار خود آورده شده است:

تا سن 2 سالگی

نوزادان و کودکان نوپا به دلیل تفاوت در میزان توانایی ها و آنچه واقعا دوست دارند انجام دهند ممکن است دچار نا امیدی شوند و اغلب خلق و خوی آنها ناراحت خواهد شد .
سعی کنید در این شرایط با حواس پرتی کودک توسط اسباب بازی یا سایر فعالیت ها ، از بروز ناراحتی کودک جلوگیری کنید.
برای بچه هایی که به سن 2 سالگی می رسند ، برای نشان دادن عواقب ناشی از عصبانیت شدید ، در یک مکان مشخص – مانند صندلی آشپزخانه یا پله پایین – یک وقفه کوتاه را امتحان کنید و به آنها یاد دهید که بهتر است به جای عصبانیت زیاد ، کمی صبر کند.

سنین 3 تا 5 سالگی

شما می توانید به استفاده از مهلت زمانی ادامه دهید ، اما به جای اینکه یک محدودیت زمانی خاص تعیین کنید ، وقتی کودک شما آرام می شود ، وقت تلف کنید.
این وقفه کمک می کند تا کودکان احساس کنترل خود را بهبود بخشند. مهم است که با گفتن جملاتی از قبیل: “من خیلی خوشحال می شوم که وقتی میبینم چگونه آرامش خود را حفظ کنی” یا “حفظ خونسردی خیلی خوب است” از کودک خود بخاطر اینکه کنترل خود را در شرایط ناامید کننده یا دشوار از دست نداده ستایش کنید.

سنین 6 تا 9 سالگی

وقتی بچه ها وارد مدرسه می شوند ، بهتر می توانند نتیجه و عواقب تصمیمات خود را درک کنند و اینکه می توانند رفتار خوب یا بد را انتخاب کنند.
این شرایط ممکن است به کودک شما کمک کند تا یک علامت توقف که باید از آن اطاعت شود را تصور کند و قبل از پاسخ دادن به عواقب پاسخ خود فکر کند.
کودک خود را تشویق کنید تا به جای اینکه عصبانی شود ، برای چند دقیقه از وضعیت ناامیدکننده دور شود. وقتی بچه ها از شرایط عصبانیت دور می شوند و آرام تر می شوند از آنها تعریف و تمجید کنید. با این کار احتمال استفاده از این مهارت ها در آینده بیشتر می شود.

سنین 10 تا 12 سالگی

بچه های بزرگتر معمولاً احساسات خود را بهتر درک می کنند. آنها را تشویق کنید تا درباره آنچه که باعث از دست دادن کنترل آنها می شود فکر کنند و سپس آن را تجزیه و تحلیل کنید.
توضیح دهید که گاهی اوقات موقعیت هایی که در ابتدا ناراحت کننده هستند ، خیلی ناگوار و غیر قابل تحمل نیستند.
از بچه ها بخواهید قبل از پاسخ دادن به یک موقعیت ، وقت بگذارند و فکر کنند. به آنها کمک کنید تا بفهمند این وضعیت نیست که آنها را ناراحت می کند – بلکه آنچه آنها در مورد آن موقعیت فکر می کنند باعث عصبانیت آنها می شود. وقتی از مهارت های کنترل خود استفاده می کنند از کودک تعریف کنید.

سنین 13 تا 17 سالگی

در این گروه سنی بچه ها باید قادر به کنترل بیشتر اقدامات خود باشند. اما به نوجوانان یادآوری کنید که به عواقب طولانی مدت اعمال فکر کنند.
قبل از پاسخ دادن از آنها بخواهید برای ارزیابی شرایط ناراحت کننده مکث کنند و نه اینکه کنترل خود را از دست بدهند ، درها را بکوبند و یا فریاد بزنند .
در صورت لزوم ، نوجوان خود را با گرفتن برخی از امتیازات برای تقویت این پیام که خویشنداری مهارت مهمی است ، تنبیه کنید. با نشان دادن خویشتنداری به او اجازه دهید امتیازات قبلی را پس بگیرد.

اقدامات مناسب وقتی بچه ها از کنترل خارج می شوند

هرچند که ممکن است دشوار باشد ، هنگامی که فرزندان خود را تنبیه می کنید در مقابل احساس درونی که شما را ترقیب به داد زدن می نماید مقاومت کنید.
درعوض محکم باشید. در هنگام لجبازی کودک ، آرام باشید و توضیح دهید که داد زدن ، عصبانیت و کتک زدن رفتارهای غیرقابل قبولی است که عواقب بدی به همراه دارد – و بگویید این پیامدها چیست.

اقدامات بعدی شما نشان خواهد داد که عصبانیت باعث برتری بچه ها نمی شود. به عنوان مثال ، اگر فرزند شما پس از توضیح اینكه چرا آب نبات نخرید ، در فروشگاه مواد غذایی ناراحت شد ، تسلیم نشوید – بدین ترتیب نشان دهید كه عصبانیت او هم غیرقابل قبول است و هم بی اثر.
همچنین ، در مورد رفتار داخل کلاس و انتظارات رفتاری مناسب معلمان با کودک خود صحبت کنید. بپرسید آیا روش حل مسئله در مدرسه آموزش داده می شود یا راهی موثر به کودک نشان داده می شود؟

و از خودکنترلی خوب خود برای کودک یک الگو بسازید . اگر در مقابل بچه هایتان وضعیت تحریک کننده ای دارید ، به آنها بگویید که چرا ناامید شده اید و سپس در مورد راه حل های بالقوه مشکل گفتگو کنید.
به عنوان مثال ، اگر کلیدهای خود را گم کرده اید ، به جای ناراحت شدن ، به بچه های خود بگویید که کلیدها گم شده اند و سپس آنها را با هم جستجو کنید
اگر کلیدها پیدا نشدند ، گام سازنده بعدی را بردارید (مانند بازگرداندن قدم های خود هنگامی که آخرین بار کلیدها را در دست داشتید).

نشان دهید که کنترل عاطفی خوب و روشهای سودمند حل مسئله راه های مقابله با یک شرایط دشوار است.

اگر همچنان برای آموزش خویشتنداری به کودک خود مشکل دارید ، از پزشک خود بپرسید که آیا جلسات مشاوره خانواده می تواند کمک کند یا خیر.

شرکت مراقبتی مهر پرستار آراد  با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.